Cholerny czas

Światło przyćmione ciemnym abażurem,
jej źrenice powieką przymknięte, kuszą.
Piersi sterczące jakby – wykrochmalone,
alabastrowe ciało przyciąga wzrok.

Tyle czaru w jednym miejscu,
oczy jakieś rozbiegane,
taki brzuszek...
a pod brzuszkiem – nie napiszę,
wierzcie mi – ręka drży.

Obok łóżka stoję ja,
laska w dłoni mocno drga.
Kto rozebrał mnie i po co?
Czuję jak się ręce pocą,
w oczach jeszcze wciąż ten błysk...
cztery wiagry – a tu nic.

autor

karl

Napisany: 2015-02-08 Dodano: 2015-02-08 13:05:44

Ten wiersz przeczytano 2427 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Obrazkowy Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie