Choroba która zabija

Ten wiersz dedykuje Tobie ciociu.

Niewidoczny...
choć tak oczywisty.

Bez życia...
mglisty, drżysty,
zjadający szczątki
mego ciała

trochę...
troszeczkę!

Ja...
bez życia,
oddana jego woli.
Zatracam sens - bycia...

Serce boli,
ciało boli!

Zjada - pochłania...
pomalutku...
po kawałku moje ciało.

Mocarzu!
Dlaczego mnie to spotkało?

Ta straszna choroba zabrała już miliardy osoób... to rak!

autor

skromna

Napisany: 2006-08-15 Dodano: 2006-08-16 08:38:22

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie