Pieśń do trupa
We śnie...
Widziałam ogród
śmiercią pałający,
Widziałam uśmiech jego
trochę drwiący, kpiący...
jakby o drogę pytający.
Był on za mały
by zburzyć ogrodu
potężne wały
wały - śmierci...
później głos!
Słyszę go jak woła:
"Nie szukaj śmierci
ona sama Cię zawoła!
Tak jak mnie...".
Nie zapominajmy o umarłych! Oni gdzieś tam są...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.