Choroba wieku

Zanim odbierzesz sobie życie...pomyśl

Zapatrzona...
Błędnym wzrokiem błądzę po ścianie.
Widzę ją doskonale,
lecz nie dociera to do mojego mózgu.
Stałam podparta o ścianę,
chyba tylko po to,
by się po niej obsunąć na dół.
By ugiąć kolana i siąść na podłodze.
Mój umysł tak martwy,
a jednak przepływają przez niego
nieposkromione myśli.
Rozmazane obrazy.
Wspomnienia...chyba to wspomnienia.
A może sny, których nie pamiętałam?
Nie wiem, nie zastanawiam się nad tym.
Biorę żyletkę, by stać się z nią jednością.
Ona i ja.
Ona już jest we mnie.
Patrzę jak tkwi głęboko wcięta w moją rękę.
Jeszcze tylko ją mocno szarpnąć...
Po palcach spływają strumienie ciemnobrązowej krwi.
Rozlewa się po podłodze.
Zachodzi głęboko w fugi.
Płynie pod drzwi.
Ktoś puka.
Moje myśli spowolniły.
Teraz widzę dokładnie te obrazy.
Tak. Już wiem. To wspomnienia.
Widze uśmiech mojej mamy.
Płyną mi łzy.
Czuję się taka zmęczona...
Teraz mama płacze.
Chyba byłam wtedy chora.
Bardzo się martwiła.
Pukanie nie ustaje. Teraz jest jeszcze głośniejsze.
Słyszę głos: kochanie.
Mama...
Leżę na podłodze i nie mogę się ruszyć.
Co ja zrobiłam!!! Mama się załamie.
Musze wstać i ją przeprosić.
Chcę sie podnieść, lecz nie czuję ciała.
Nie widzę.
Już nie słyszę pukania.
Nie żyje.

autor

babette

Dodano: 2008-05-22 17:48:50

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie