Chrystuś? (z epoki covid)

To wiersz z 86 r. - opatrzony w nowy tytuł i kilka dalszych refleksji - nie tylko z epoki covid, singli, powszechnego Internetu, ideologów i biznesu pornografi LGBT(etc.) i im podanych.

Chrystus umarł...

(na krzyżu)

do dziś pytasz
„– dlaczego za mnie?”

co jeszcze chcesz wiedzieć?
- dziś
kiedy rakieta
sprowadza deszcze
rozbija chmury
- wyzwala wulkan

…a może – śmierć Jego
była absurdem:
brutalna, daremna i śmieszna

co jeszcze!?
- co jeszcze – chcesz
- wiedzieć?
by życie – i śmierć
nie były absurdem
- brutalnym, daremnym...

- nieśmiesznym



- On – żyje!
- i Ty


- i Ty – masz Go dzisiaj
ocalić. (- Synu mój!..)
- Człowieku
(bez adresu...) (- w 86stym!) - z XXstego wieku


- i dziś...

(w epoce covid...)


gdy.

(z Magdą) - Magdaleną
- zaklinacie niebo - w wanilię chmur...

zapominalskiej...

Malinowej (przystępnej) Lody...
łakomej (- jak?)
jej...
(- Śmietankowy Król.)

- Capucino!

za biurkiem...
w marzeniu... - o przerwie

(na łyk...) - na "sens": jej łyk.
jak seks? - jak - lunch?
(jak beach?)
- wyrwanej z zasięgu
oka.

Chrystus jest zbyt surowy...
- a śmierc jego
- zbyt wymagająca, a cierpienie - zbyt wielkie.
(- by mówić.) by pamietać. że on - jest
jak my i aby mógł być - w każdym...

i aby mogł być - jednym (i kazdym) z nas.

a miłość?
- zbyt niedostępna
za pieniadze
( - w ramach możliwosci...) - mninimalnej
(- pensji...) - prezesa, prokuratora.
(- wojewody i przezydenta)
z namaszczeniem dyplomu, funkcji (- stanowczo)
- nastawionego
jak zegarek - na czas...
- osiągany (tak czy inaczej...) z suksesem.

Więc - Panie! - wołamy...
Uwolnić Barabasza! - Po to - noże
nam dano - do rozcinania więzów!
- i dla wolności...

Chrystus jest swoim śmiertelnym
przeznaczeniem...
- by trafić - w bezpieczny niebyt błękitu... - z jego bolesną śmiercią.

na kościelnych krzyżach.

bo... - szmaragdowy błękit! - jest piękny.

Bo jest nasze malibu i palmy...

- Bo pod parasolem jest słońce, bo odmieniamy tęczę - jak zółty piach.

Bo jest szmaragdowy błękit:
- jednoznaczny. - Wyrazny.

(- Bezchmurny!)

(od Rio...)

(- i - przez... - Rio...)

(od Mogadiszu - prez Ejlat... - po Styks.)

Dlatego - warto - napic się - z rzeki zapomnienia. - bo lazur jest piękny.

- Ten sam - i taki sam: w Khajuraho - jak w przybytku Kazby: on jest naszym marzeniem i snem. - na Jawie.

Dlatego... (- jesli już!..) - to raczej -Akaba... (- niż - Jeruzalem!)

- Zapominając, że - jest!..

(- Ziemia Święta, Izrael i Rzym!)

- zapominamy o własnej historii
- wybieramy...
( raczej tajskie dziewczęta...) - i Mekkę
(tylko) - pozostawiamy wiernym.

Uwolnijmy Barabasza!
- jego wolność
jest gwarancja kazdej wolnosci - i naszym jej pojmowaniem, jego więzy
czujemy na swoich przegubach, jego ból
- jest naszym bólem. Jego pragnienie - jest naszym pragnieniem i jego jest włócznia.

Nasza nieodpowiedzialnosc - jest gwarancją
naszego bezpieczeństwa - i szansą...
- na tlusty chleb, lub - zupę z jagniąt.

- więc - pochylamy się nad miską... (- naszą miską) (naszej!..) (- szczawowej...)
- adwokat, sędzia... - złodziej
(- też człowiek) - jak każdy... (- z jednego podwórka). (- Bo każdy chce żyć!) - jak król) - dzieląc się... - miską ryżu, nadmiarem... - miłosci własnej, potrzeby zadowolnia, przyjazni, krpelką milosierdzia... - czasem - ostatnim groszem!... - a nawet! (czasami) - interesem!
A mając się ponad wszystko - dzielimy się czyimś życiem... - na wlasne podobieństwo...
- meblując cudzy świat.

kodeksy - to pisma są święte: kk, kpk, kk-w.
z pozapachem krematorium, z dymem fajki, z duchem śmiertelnego wyzwolenia - i wyzwalania... - od przenikliwych oczu Gruzina..., Chruszczowa - od Leonidów... (- i wciąż... - z naukami - Andrejewa)

wolni od strachu - i wolni od odowiedzialnosci - idziemy drogami Kabzy
az po kres! - za horyzont - atakujacy
od srodka - wizerunek Shiwy - jak tłusta figurka Buddy - kupionego od handlarza za plastik.

Kazdy chce żyć - zdobywając taniec brzucha... - w łożu smierci.

Nasz strach - jest naszym strachem. - więc - zapomnijmy:
On nie jest nasz... - ten strach.

Barabasz jest nasz... - i on jest naszym przyjacielem - a jego uwolnienie - jest
naszą nadzieją... - i wiarą w zmartwychwstanie... - ciągnące się - aż po kres! - z murami kaplicy i dziełem grabarza.

A Jezus - z innego jest świata:

Jego krolesto jest w Niebie... (- "jak sam
mówił... - w piśmie".)

A my stapamy po Ziemi. (- Płaskoziemcy...) - teraz i tu:

(niezłomi) - odeszli... - złamani. - do nieznanej ziemi - wrzuceni w wapienne doły - jak anioły z drewnianymi skrzydłami.

(a sprawiedliwi - ratowali Zydów. - a 44ty był rokiem przełomu.)

(więc i my - nie będziemy sądzili (barabasza!)
- znajdując sens!... - w koralowej rafie)

- będacej dla wszystkiego wytłumaczeniem: naszego wysiłku, krwawicy - za żelazne srebrniki,
naszego uśmiechu... - wykrzywionego prawe Kopernika, Fortuny... (na zcentrownym kole.)

nasze srebrniki i nasz sen (- naszą rafą!..)

- błękitny atol - laguna...
- nie mogą być snem: są ucieczką przed losem judasza.

przed pamiecią o toporze i sznurze - wsród nas - dziedziców... określonych - z urzędu... - i ochotników.

Z urodzenia!

- wyznaczonych!.. - abysmy stanęli... - karnie - w szeregowych plutonach... - (vis a vis) - do egzekucyji.

W imię sensu naszychwszelich marzeń i szansy na koralowej rafie - uwalniamy się w trybunałach: uwolnimy barabasza - jak byśmy samych siebie uwalniali - umywając ręce od wszystkiego

Koralowe morze - jego perły - są naszym uniewinnieniem... - jeźdźców temidy.

więc - zmiłuj sie jezu: uwolnij barabasza!

- Tak i my... - siebie uwalniamy... - jak i Ty - uwolniłeś - łotra.

i mówimy - za tobą:
w imie nasze! - jak w imie pańskie.


................

I co Ty na to? - Pacano... - Co powiesz?

"czemuś mnie Ojcze opuścił?"
- gdy...

(- przyjdzie czas...)

a moze to właśnie nadchodzi...


(a może do czasu to boli...)

.............................


"- ŁŻESZ!!!"

20. 12. 2020 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2016-10-20 Dodano: 2020-12-20 17:52:40

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie