M. jak wilk

Ciekawie, bardzo fajnie ;) pozdrawiam i chętnie
głosuję

Ciekawy, zatrzymujący refleksją wiersz. Człowiek to
też zwierzę... i podobno stadne.
Pozdrawiam serdecznie:)

Michale! - Mojego zaprzyjaźnionego Miśka - pani
weterynarz 'laskawie' okreslila w ksiązeczce
"wilczasty".
"Dingo" był biały - i zarzadzal reszta - jak wódz, a
na starość -jakgeneral - monarcha.
A Misiek - to był skromny - ale prawdziwy geniusz i -
choć rudy - ale bliski i wzajemny przyjaciel. -
Zawiodłem go... ("uśpiłem"!) - z bardzo waznych
przyczyn spolecznych. - Był chory! - i ja go
zabiłem...

- i zostalem - kundlem!

Wiele rzeczy można w nas znaleźć, ale statystycznie
rzecz biorąc na jednego wilka przypadają tysiące
kundli.

Poetycko, bardzo ładnie o naturze człowieka.
Pozdrawiam :)

:) - i ja także:)

Raz jeszcze, Wiktorze, szczęśliwego zdrowia.
I raz jeszcze Ci dziękuję.

pierwsza strofa bardzo poetycka, piękna

Alino! - pozdrawiam z cala serdecznością. Chodziło
(mi) tylko o ten maleńki szczegolik - a (dla mnie)
istotę zagadnienia, ktora właśnie sie stała:
dziekuję:) - i dużo zdrowia:) - Bóg zapłać!
:)
Serdecznie pozdrawiam:)

chyba tak jak KrzemAnia.
Pewnie coś bym może znalazła, do dodania, ale dziś to
nieistotne.

Wiktorze, przy okazji... dziękuję Ci bardzo.
Szczęśliwego zdrowia.

Mnie się podoba w treści i formie ta zaduma nad tym,
co w nas siedzi.
Miłego dnia:)

Tak! - Mariuszu! - masz rację. z tym wierszem mam
kłopot od napisaniaw 1975 r. Wersja wyjściowa, której
nie potreslićzamieszczona jest pod linkiem

http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/wilk-482225

i kryje sięw wierszu pod identycznym tytułem - "Wilk".


Zasugestię literackąogromnie dziekuję. Własnie taka
wpisuje się chyba najlepiej w klimat mojej i naszej
rzecywisości i przy takiej chcę pozostać.
Radosnych Świąt Bozego Narodzenia i do siego roku!

Zostawiłbym pierwsze 7 wersów i zakończył Cyt! Wilk
wyje!
Ale to msz.
Zdrowych, pogodnych Świąt Bożego Narodzenia :)