Chwila...
...pamiętam...nie umiem zapomnieć...
Chwila tak przeraźliwie teraz pusta, nie ma
mnie, nie ma życia...agonia, smutek i
płacz...
Wczoraj ta chwila była pełna
bezpieczeństwa, ciepła,
było jak w "domu"...
Wczorajsze łzy mam w oczach, za wczorajszą
chwilą tęsknię,
wczorajsze ciepło mam w sercu,
wczorajsze obrazy przed oczami...
Bo byłam bezpieczna,
byłam małą dziewczynką przy swoim
bracie,
czułam się jak w "domu", jak kiedyś byłam
sobą po prostu...
...spływa łza po policzku, obmywa, wymywa, bo zawsze nie moze byc tak jak wczoraj.....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.