chwila w samotności
wiem... doszedłeś do kresu swej drogi...
ziemskiej drogi...
rozumiem.....przeznaczenie.....
każdy ma swój kres ....swój koniec...
patrzysz na nas z góry....szczęsliwy..
A my.....
własnie ...my patrzymy jak samotna
osoba....cierpi...udając twardą
jak oczy pragną łez..lecz suche są...
jak dusza sie wyrywa ....
jak krzyczec chce...
jak dłonie wędrują by spotkać cie...
a my.. cóż my samotni w tęsknocie
wspomnieniami otoczeni
zrobić możemy....
cóż my.....
pamiętać bedziemy....
śpij ....czuwać bedziemy...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.