Chwila zapomnienia
Otoczony słodkim dźwiękiem muzyki,
szeptanej przez membrany głośnika,
Wtulony w ramiona ukochanego fotela,
W cieple domowego klimatu,
W ostatnim bastionie ładu i porządku,
Pozostawiony sam sobie,
Rozmyślając nad sensem mej egzystencji,
Kojąc zszargane nerwy,
Delektując się tą chwilą,
Siedzę i sączę sobie browarka.
Czyż to nie jest wspaniałe uczucie?
t.b.c.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.