Chwile
Zapukasz do moich drzwi.
Ja powiem proszę, proszę...
Proszę wejdź, gościem mym bądź.
A gdy już wejdziesz,
To powiem ci,
To powiem proszę, proszę...
Rozgość się, czekałem na Cię
Są takie chwile,
Gdy uciec chcesz,
Są takie chwile,
Gdy masz już dość
Chcesz odejść stąd.
I gdy jak gość, rozgościsz się,
To powiem proszę, proszę...
Zabierz mnie, siostrą mą bądź.
Ta piękna dama popatrzy się,
Gdy mówisz proszę, proszę,
Ona już wie, ty odejść chcesz.
Komentarze (3)
Za du zo słow. Treść zmiescilaby sie w 6 wierszach.
Prawdopodobnie mozna by z tego zrobic piosenkę ale
trzeba by dodać drugą zwrotkę. Na refren by zapasowało
coś z tego co jest.
Śmierć zapuka kiedyś do drzwi każdego z nas. Z każdym
dniem ziemskiego życia zbliżamy się do takiego
spotkania. W śmierci to nie strach nas fascynuje lecz
pytanie - "co dalej?"... pozdrawiam
Przyznaje sie, nie rozumiem :)) ale jeszcze raz
przeczytam :))