Chwile przeznaczenia

chwile przeznaczenia

nie jest ważne to co piszę
bo nie ważne są tu słowa
również także bez znaczenia
to co myśli moja głowa

nie powinno się to zdarzyć
bo to przecież nie możliwe
nic nie dzieje się przypadkiem
więc to chyba jest prawdziwe

słuchaj tylko głosu serca
zwą go także -głos sumienia
ważna chwila ta co teraz
reszta nie ma już znaczenia

pomieszana miłość z wiarą
zagubiona gdzieś nadzieja
szczęście swą wybrało drogę
nigdzie spotkać go nie mogę

litość tylko patrzy na mnie
na nią tylko liczyć mogę
lecz nie mogę zrobić kroku
by rozsądek nie był z boku

nie rób tego to nie tak
podpowiada cicho strach
przebaczenie myśli raczej
nigdy tobie nie wybaczę

tu ze wstydu śmierć umiera
pośpiech wolno się coś gmera
a rozwaga dość pochopnie
marznie przy otwartym oknie

na swe skarby patrzy chciwość
a zazdrości jej uczciwość
nędza biedę tylko klepie
bieda piszczy coraz lepiej

zdrada zdrady nie wybaczy
smutek śmieje się i płacze
zanim wszystko się poplącze
lepiej będzie gdy już skończę

Puenta by nie zgubić wątku
była na samym początku.

JW.

autor

przyjacielBiB

Dodano: 2009-09-04 19:45:11

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie