Chwile razem

Już nie podniosę się nigdy z tej rozpaczy...
Nie otworzę oczu na tą nieuczciwą stertę pustych ciał,
pozbawionych dusz, uczuć i czułości.
Zapomniałem jak to jest być kimś pośród ciemnej pustyni,
byłaś latarnią przy której wschodziło słońce każego ranka.
Nie potrafię skupić myśli pośród wieczerzy,
odchodzisz tak prędko sprzed moich oczu,
jesteś jak powietrze które ulatnia się z każdą kruchą chwilą.
Nie umiałem Ci odmowić, tak bardzo Cię kochałem.
Dażyłem Cię szacunkiem, miłością, nad którą pracowałem całe życie w pocie czoła.
Znikłaś, nie pozostawiając po sobie znaku...
Tak bardzo brak mi tych wszystkich chwil razem wspólnie spędzonych.
Pamiętam, jak byliśmy młodzi,
zawsze szczerze sie uśmiechaliśmy...
Twe oczy... rozumieliśmy się bez słów,
każdy Twój skromny gest napawał mnie optymizmem.
Daleko było szukać mi odpowiedzi na dręczące mnie pytania.
Zbyt szybko przeminełaś.
Zbyt wolno upływał czas który Ci poświeciłem,
żałuję za wszystko czym Cię uraziłem,
tak mi wstyd, ciąży mi na sercu jak kamień,
moje poczucie winy.
Już nie zdażyłem powiedzieć jak bardzo Cię potrzebuję,
nie zdążyłem... powiedzieć co dla mnie znaczysz...
nie zdążyłem powiedzieć jak bardzo Cię kocham,
bo odeszłaś...

autor

Beloghtar

Dodano: 2007-02-28 20:23:05

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie