Chwile smutku

Chwile smutku zjawiają się nagle.
Wciągają w czarną dziurę
niemożności gdy jestem
samotna, rozżalona na los,
zamknięta w sobie.

Tworzą nastrój beznadziei.
Serce zamieniają w bryłę lodu.
Głowę przepełniają łzawymi
myślami.

Wiem muszę wykazać siłę woli.
Smutek nie znosi życzliwości,
radości.
Muszę być panią swych emocji.

Na kontakty z ludźmi się otworzę.
Smutek w radosne chwile zamienię.
Wykażę dużo stanowczości,
nie wpuszczę marazmu do świadomości.

Przepustką do pogody ducha
będzie moja uśmiechnięta twarz.

autor

@Krystek

Napisany: 2024-01-11 Dodano: 2024-01-11 08:18:49

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie