CHWILE SZAROŚCI
Życie to świetlista wstęga,
czujesz, że chcesz gwiazd dosięgać,
że potrafisz siłą wiary
pozatrzymywać zegary,
lecz przychodzą takie chwile
gdy przestajesz być motylem
pod zaczarowanym niebem
i chleb jest już tylko chlebem…
autor
anna
Dodano: 2016-07-17 07:54:30
Ten wiersz przeczytano 2026 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
bo jak powiada Kohelet w sprawie jakości:" wszystko to
marność nad marnościami i składa się samych marności"
i po łacinie się go czyta:
Vanitas vanitatum et omnia vanitas!
sięgamy gwiazd
a życie nie bywa nie raz szczęsciem
a potem chleb jest tylko chlebem
i cieszmy się z tego co mamy:)
TAk Anno,
wtedy chleb już nie jest chlebem.
Wtedy inne słońce świeci
wtedy z nas robią się dzieci
wtedy tylko łyk powietrza
zamiast chleba i brzeg Biebrzy
czytając ..
Pięknie, w zależności od światła. świetlista wstęga
zmienia kolory.
Wczoraj oglądaliśmy obraz, jak zmieniał się od
różnych, padających na nią kolorów. pozdrawiam.
anno .. czytają nawet mój wiersz .. możesz napisać
swój spójrz na niego tylko swoim sercem .. próbując
odpowiedzieć znajdziesz ..to czego pragniesz .. to
łatwe ..
smutny... prawdziwy...
Samo źyciem trochę dobrze trochę źle a chleb jest
chlebem. Pozdrawiam z dużym plusikiem.
Anno Twój wiersz zasługuje na miano
pozdrawiam
Dobry wiersz, dobrze, że ten chleb nim jest.
Serdeczności:)
bardzo dobra miniaturka ...masz rację chleb zawsze
niech będzie chlebem :-)
pozdrawiam
Ciekawa miniatura. W moim czytaniu opisuje taki moment
w życiu, gdy tracimy wiarę, ale może dopuściłam się
nadinterpretacji. Miłego wieczoru.
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Znam aż za dobrze, takie chwile. Przemawia do mnie ten
dobrze napisany wiersz. Serdeczności.
Ot czym może być życie