Z lekka czerwone
Dla tych co nurkują w dzikim potoku myśli.
Kruchy krzyk złudzenia
podarował mi ostrą chwilę
tę co opowiadała
historie raniące
nawet te zmysły rozżarzone
przez spektakl wrednego płomienia
on szorstkie pomysły dobije
lepiej niż skała
ta którą głaskało słońce
z lekka czerwone
autor
kenaj262
Dodano: 2012-10-30 06:44:50
Ten wiersz przeczytano 391 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Autor to dopiero nurkuje w tym dzikim potoku myśli,
oby mu tylko tchu starczyło na wypłynięcie na
powierzchnię...
Tekścior faktycznie wyszedł dramatyczny... pod
względem treści i formy. Ale podejrzewam, że to
dopiero pierwociny pierwocin i rychło doszlusujesz do
poziomu rozmaitych wen i blondynek. W sumie tak
niewiele trzeba i wcale nie mam na myśli talentu,
hihihi...
Czasem sięludzimy,a w rezultacie ostro dostajemy po
nosie.Ważne,żeby przerwać te zludzenia i obiektywnie
ocenić splot zdarzeń. Pozdrawiam. Ciekawe metafory
Dramat życia! ciekawie opisany+++++++
Pozdrawiam:)))