Wewnętrzna przemiana

"Wewnętrzna przemiana".
29.10.2012r. poniedziałek 09:55:00

Wewnętrzna przemiana
Jak Ppolska ta cała
Już wam ją obiecuję
I sam jej wypatruję.
Tego co niektórzy chcieli?,
Więc będziecie mieć tego, czegoś cie nie mieli.
Już nie będę otwarty na ludzi,
Niech się już nikt z tym nie łudzi.
Dla nie których z was już nie będę kolegą,
Jeśli w ogóle nim byłem!!!
Koniec z spouchwałościami ,
a nawet niektórymi znajomościami.

Wewnętrzna przemiana
Na całego od dzisiejszego rana.
Deszcz zimnej wody na mnie spadł
I mi resztki rozumu wykradł.
Moje szare komórki się przeziębiły
I ze mnie coś takiego zrobiły,
Że wstyd o tum mówić,
Po prostu muszę się zmienić.

Wewnętrzna przemiana
Jest pilnie mi konieczna.
Sam zauważyłem,
Że ostatnio źle żyłem,
Że od pewnego czasu coś się ze mną źle dzieje,
Boże wybacz, przeproszę Cię dziś w kościele.

Wewnętrzna przemiana
Równa się zewnętrzna przemiana.
Lepiej późno niż wcale,
Bo wszyscy maja uzasadnione ale.
Smutek ni wesołość
Ni prostota, a zawiłość
Taka jest moje życie,
Jak tutaj zakochać się w kobiecie?

Wewnętrzna przemiana,
Bo ma myśl wyimaginowana
Jest tak realna,
Że sam się boję, bo jest niczym broń palna.
Mój wewnętrzny świat,
Sprawia, że staję się niczym wariat.
Żyję w świecie iluzji,
Oczekuję paruzji.
A tymczasem słabo walczę z pokusami,
Chodzę przez życie zakosami.
Strasznie grzeszę
I dzięki Bogu się z tego nie cieszę.

Wewnętrzna przemiana,
Czy ona będzie dojrzana?
Nie chodzi mi o szpanerskie imponowanie,
Ale ciche okazanie,
Że zasługuję na słowo kochanie
I wspólne zjedzone przy świecach danie.
Długie me pisanie,
Bo chcę wyczerpać swe rozważanie.

Wewnętrzna przemiana
Oby ona była właściwie dobrana.
A, Ty przyjazny człowieku,
Żyjący w XXI wieku
Proszę pomóż mi
Zmieniać się i te dni.
Proszę ukierunkuj mnie,
Bo ja tak bardzo zagubiłem się.
Na studiach ładują w głowę
Takie bzdury, niby poglądy nowe.
Wokół ludzi tyle
Rozpływa się w pyle,
Bo wyznają odrębne od moich wartości
Ich nawet ma religijność złości!!!
A ja im bardziej chcę być dobrem
Tym bardziej okrywam się złem.

Wewnętrzna przemiana
Taka cicha, subtelna.
Mimo, że dźwięk słów się nie zmienia,
To zmienia się forma.
Zmieni się ich intensywność
I wyrazistość.
Może nawet czas na niejasne poglądy
By inne nurty i prądy
Nie sprawiły,
Że me poglądy by się doszczętnie wypaliły.
Jednak, czy wszystko zmierza ku jednemu,
Ku temu,
Że ja wyrzekną się swych wartości
By kilku gości
Może w końcu dało mi spokój,
Wiem, że tak nie może być, bo wewnętrznie wypełniłby mnie niepokój.

Wewnętrzna przemiana
Będzie zapewne długa i mozolna.
Pewnie jeszcze nie jedna myśl ma swawolna
Wywoła, że powstanie słów zbędnych wojna.
Pomyśleć, że chciałem być księdzem,
Jak tu tymczasem złem zło pędzę.
Jestem może pozornie dobrym człowiekiem,
Może lepiej jakbym żył przed wiekiem?
A może mi się tylko wszystko wydaje,
Wydaje to, że czasem jakiś dobry przykład sobą daję?
W końcu żyję w świecie iluzji
I oczekuję paruzji.
I obym rychło tego nie doczekał,
Bo bym chyba w szuwary uciekał.
Póki co w życiu nic nie osiągnąłem,
Więc z czym bym stanął przed Bogiem?

Wewnętrzna przemiana
Jest mi taka potrzebna.
Muszę się zmienić
I już w swym życiu nie seplenić.
Muszę szukać piękna i Miłości
I pozbyć się tej złości, co we mnie gości.
A ludzie niech mówią, co chcą
Oni sami nie wiedzą skąd są.
Im się i tak nie wygodzi
I trochę mnie to nie obchodzi.

Wewnętrzna przemiana
Jest jak ta myśl spisana.
Noc minęła,
Ma dusza ochłonęła.
A ja już dziś zdobędę się na słów kwiat
I obdarzę nim cały świat.
Nie bójcie się,
Nie obawiajcie się
Ten kwiat będzie kwiatem niemym
I nie chodzi o to, że nie będzie mym.

autor

AMOR1988

Dodano: 2012-10-30 13:15:30

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie