W ciebie już nie wierze...

Przegięłaś...

Rozumiesz ten chwyt.. Bez niego nie masz nic
To nie wstyd przyznać się do błędu, sobą być,
Żyć nie chcesz z nim? Kij z tym, będzie lepiej,
Mówie to do niego, bo w ciebie już nie wierze...

Znasz ten patent, na życie z obciachem,
Tuliłaś go, więc po co ten inny facet?
Koleś ma facjate jak ona, czaisz?
My na ciebie. Możesz sobie wyobrazić?

Tak wiem. Ja można mówić tak o kobiecie,
Ale to patent na którego nie ma bata,
Bo razem z nim jestem za równouprawnieniem,
Co tyczy się każdego w życiu prawa.

Żegnaj ci powiem, nie ma koleżeństwa,
Nie ma: "bąbel", "pa" i innych rzeczy,
Powiem "cześć" jak będziesz miała ciut szczęścia,
Odpowiesz to sama sobie zaprzeczysz.

To ostatni wers jak o tym powiem daniel
Teraz o tobie on będzie przecież
Zachowałeś się jak szofer, podwożący dame,
Taksówkarz, który jeździ na rowerze...

...i dobrze o tym wiesz...

autor

adamjuby

Napisany: 2006-09-27 Dodano: 2006-09-27 16:19:07

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie