Cięcie

A patrząc na świat oczami dziecka nie miałabym problemów, zanurzona pośród dziecięcych marzeń usne i obudzę się sama

Siedzę sama w moim domu,
w kącie,
we własnym pokoju.
W jednym ręku trzymam żyletkę,
w drugim świecową kredkę...
Bawię się żyletką
a na kartce rysuje całe życie kredką.
Wreszcie skończyłam mój rysunek,
czas na ostateczny porachunek.
Zaciągam rękawy,
podparta o kant ławy,
przykładam żyletkę - zimną jak lód,
by poczuć jej kojący chłód.
Wymierzam,
nad płaczem nie panuje,
wiem,
że nikt nie przyjdzie, nie uratuje.
Ze złośći rozrywam żyłę pierwszą,
srebne odłamki w skórze grzęzną...
Już?!
Po wszystkim?!
Czuję jak jedynie moja broń jest mi kimś bliskim...
Widzę jak krew szybko wypływa,
plama smutku moje oczy zakrywa...

autor

SweetFrida

Napisany: 2005-07-10 Dodano: 2007-03-20 06:00:10

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie