ciemność samotności

Gdy zabraknie muru Twoich ciepłych słów
Promiennego uśmiechu wśród deszczowej nocy
Gdy anielskie Twe oczy odwróciły się
Ciemność wezbrała, pochłaniając mnie

Padłem na kolana
Siłą nocy zmożony
Samotny pośród martwych drzew
Lodowe ostrze w mym sercu tkwi
Zmroziło krew
Zmiażdżyło wolę
Nie chcę już żyć...

Szepty w ciemności
Z mej udręki drwią
Krwawe światło księżyca
Niegdyś tak piękne
Dziś okrutny zadaje mi ból

Gdzieś odeszła Aniele...
W smutku pogrążając świat?
Czemuż, ach czemu
Opuściłaś mnie?

autor

Katharsis

Dodano: 2004-12-10 21:01:20

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie