w ciemnościach
zbyt mało ciebie zbyt mało mnie za mało nas
błądząc w ciemnościach
walczę z tobą...
a może z samą sobą,
w strugach deszczu
ukrywam
łzy a
samotność chowam
za drzwiami dawnych chwil,
uciekam przed życiem
udając że jestem...
szczęśliwa
bez ciebie...
bez miłości
nie potrafię żyć
autor
Sad Angel
Dodano: 2007-05-24 11:35:47
Ten wiersz przeczytano 439 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
metafory dobrze odsłaniają ból tęsknoty za chwilami
schowanymi głęboko....... wspomnienia dają ukojenie
niewielkie samotności....
Ten wiersz pokazuje, że nawet wśród wielu ludzi można
być niekiedy bardzo samotnym. Może powinnaś wyrzucić
"bez ciebie" bo tak na prawdę Tobie brakuje miłości,
która powinna być w nim - dla Ciebie!
każdy z nas potrzebuje miłości jak tlenu do oddychania
,dusimy sie jej brakiem ale kiedy zycie trwa jest
zawsze nadzieja na miłość
Samotnosc jest naszym wrogiem, nie pozwala nam cieszyc
sie kazdym nowym dniem.Wiersz , który pozwala pomyslec
o sobie i o tym ,ze równiez we dwoje mozna byc
samotnym.A wiec juz lepsza jest samotnosc pojedyncza.