ciepluszki

maszerują w ciszy po skórze paluszki
czasem któryś traci nad rytmem kontrolę
po to by przez moment połaskotać pieprzyk
odgarnąć kosmyki skłębione nad czołem
pogłaskać za uszkiem przebiec się po plecach

ale zawsze wraca do swoich kompanów
aby wspólnie z nimi nowy cel obierać
podbijać przed chwilą zbadane zakątki
wysłany zwiadowca zna się na swym fachu

szturmem zdobywają kolejne warownie
grunt grzeją dotykiem znacząc boju trasę
rumianym kolorem malują policzki
pieszczą delikatnie by nie zbudzić czasem
śpiących w wyobraźni pazernych demonów
pomału z umiarem
lepiej z niedosytem odchodzić od stołu

lecz mimo zamiaru zbiec się nie udało
pościg pojmał sprawców i w ramach niewoli
gna po rozpalonych potyczkami polach
przetrzebionych lasach brodami przez fosę

a gdy już dotarli do głównej fortecy
uwolniono więźniów znów było goręcej
co szturmem ją brali żaden nie policzył

po wszystkim zasnęli przegrani - zdobywcy
przykryci tajemnicą w niewielkiej alkowie
objedzeni sobą na miłosnym stole

splecieni na zawsze wspólnymi losami

autor

mroźny

Napisany: 2009-12-03 Dodano: 2009-12-13 00:59:44

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie