Pancerz Przeszłości
Ukryty przed światem w samotności życia.
Wszystko zamknąłeś w swym małym domu.
Mijają lata a Ty boisz się wyjść z
ukrycia.
Chciałbyś zaufać, ale już dzisiaj nie ma
komu.
Przez wielu zraniony, z odrobiną
godności.
Którą schowałeś głęboko w swej duszy.
Uciekasz od wszystkich w głąb
samotności.
Nikt tam nie wejdzie, twych murów nie
skruszy.
W świecie twym cierpią dziś nawet
marzenia.
One jak ogień też ból Ci sprawiają.
Pamięć z przeszłości te przykre
zdarzenia.
W domu twym pancerz na klucz zamykają.
Przeszłość w miarę upływu czasu sprawia iż co raz bardziej zamykamy się w swoim pancerzu, jak rycerz w stalowej zbroi, w obawie aby czyjś miecz nie zranił naszego serca.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.