Cierpiąca Przyjaźń..

Czy to pech czy szczęście, że spotkałam was.?
Czy to Jezus czy szatan dał mi adres tam.?
Nie wiem który kowal rzeźbił wasze serca..
Lecz nie był on dobry.. Był niczym morderca..
Przyjaciółmi nazywałam was.. Było nas siedem..
Teraz sześć w podłych snach..
Nie daliście znieczulenia, gdy deptaliście marzenia..
Rozszarpywaliście wspomnienia..
Wyśmiewaliście tajemnice mojego istnienia..
Nie chce zrozumienia.. Nie szukam sztucznego pocieszenia..
Pragnę wierzyć w człowieka.. Mścić się nigdy nie chciałam..
Choć łez pełno wylałam..
Wiąż walczę choć dobrze wiem,
Jeszcze nie raz zawiodę się..
A szczególnie ty.. Zwany Lato z Radiem..
Wbiłeś tępy nóż.. Nadal tępy ból w duszy męczy mnie..
Byłeś jak bóg.. Nie wątpiłam w to..
Oszust to komplement zwać cię tak..
Nie wiem kiedykolwiek już
Kłamcy dłoń swoją podam bo..
Tak bardzo ufałam.. Prawdziwie Kochałam..
Całą siebie dałam.. Jak więc wybaczyć ci mam?
Nie chce nosić w sercu do was nienawiści..
Choć znam ten ból gdy rani cię bliski..
Nie mogę patrzeć jak nadal się staczacie..
Nadal w tą samą grę uparcie gracie..
Zegar już pokazał pięć po wpół do piątej..
Poszarpany miś.. Zabrudzone Serca..
Płonący różaniec.. i życiowa nędza..

autor

AniołBożejOpatrzności.

Dodano: 2012-02-26 13:38:15

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie