Cierpienie

Patrząc w dal widzę nicość,
Nicość, która mnie wzywa,
Która mi otwiera drogę...

Droga ta prowadzi do nikąd,
Dążę tą drogą i nie widzę końca...

I upadam, nie mam już sił,
Powoli odchodzę, cirpiąc wielce,
Proszę o łaskę, lecz jej nie otrzymuję...

Powoli odchodzę, robię się przezroczysta,
Czuję ucisk w persi i umieram...

Siedze w jakimś pomieszczeniu,
Już nic nie czuję,
Jestem inna, taka... silna?

Zabardzo cierpiała i to mnie zmieniło,
Juz nie pozostane obojetna wobec ludzkiego cierpienia...

autor

NiKa

Napisany: 2006-10-06 Dodano: 2006-10-06 12:38:33

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie