Cierpienie
Cierpienie całego świata
na barkach jednego człowieka
on cierpi bólem brata
jednocześnie na szczęście czeka
Zatopiony w głębinie samotności
cierpi wielkie wewnętrzne katusze
i choć nie rezygnuje z wolności
to poświęci swoją czystą duszę
tysiące myśli w jednej chwili
nie pomagają w cierpieniu
choć wybiegają tysiące z tąd mili
zostają w pokoju na sklepieniu
Choć siedzi cicho, w sercu wyje
na zewnątrz uśmiech, szczęście
niby strach, lęk szybko minie
w środku zatłacza się gęściej
za dnia radość twarz rozpala
gdy księżyc zachodzi, otacza mrok
kontur jego odbija się z dala
i odchodzi tam, gdzie chciałby wzrok
odchodzi szybko i tylko deszcz płacze
na zewnątrz lato, w sercu zima
pożyczył od szatana ciemne płaszcze
teraz już Bóg go nie zatrzyma...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.