Cisza
zamknięta w kokonie
poszarpanych myśli
zwinięta w kłębek
utraconych nadziei
poszukuję przestrzeni
w codzienności życia
odrobiny szczęścia
którym się podzielisz
i nie pytaj dlaczego
nie zawsze wypada
posłuchaj poezji
czasem wiersze piszę
tam o mnie dla ciebie
pomiędzy wersami
zdradzam tajemnicę
utraciłam ciszę
Komentarze (19)
Na prawdę trzeba umieć spoglądać...
Ładnie ujęte. Poezja potrafi uleczyć nawet pisząc
tylko między wersami ;)
w zupełności zgodzę się z Ginsaną; trzeba też umieć
czytać między wierszami +
bo wiersze sa jak pamiętniki, tylko trzeba je umieć
czytać............