Cisza
Świat w biel bezkresną
zanurzony
czas znieruchomiał
przymykam oczy
cisza
słyszę szept wszechświata
biorę głeboki oddech
napełniony pięknem ...
zimowy poranek...
Świat w biel bezkresną
zanurzony
czas znieruchomiał
przymykam oczy
cisza
słyszę szept wszechświata
biorę głeboki oddech
napełniony pięknem ...
zimowy poranek...
Komentarze (28)
...cisza pozwala nam wracać do równowagi,odpoczywać i
chłonąć piękno zimowych krajobrazów...
Ładna miniatura.
Karmarg- nie przejmuj się tym, że Twój wiersz nosi ten
sam tytuł, co mój. Jeden o ciszy i drugi. Nikt nie ma
patentu na tytuł i każdy ma prawo dać taki, jaki uważa
za stosowny:)))
Pozdrawiam.
w bieli nauczyłem sie jej słuchac
i spacerowac w jej towarzystwie
te śliczne, białe zimowe poranki...
na sanki - kochani, na sanki
Pozdeawiam serdecznie
Tak, w ciszy jest wiele piękna, emocji też jest
mnóstwo...
Bajkowy, piekny poranek w Twoim wierszu:)Pozdrawiam.
Najpiękniej w ciszy o poranku gra muzyka.
Pozdrowionka i buziaki:))
Podoba mi się za szept wszechświata w bieli
bezkresnej. Pozdrawiam :)
To prawda piękny poranek i wiersz. Cieplutko
pozdrawiam
faktycznie, piękny, zimowy poranek :-)
We wszystkim można odnaleźć piękno, należy tylko
odpowiednio patrzyć.
Przyjemny wiersz.
Pozdrawiam:)
Ja też zamknę oczy by rozsmakować się w tym pięknie
poranka opisanym w cudnej miniaturce. Pozdrawiam
kocham zime :):) piękny wiersz...:)