Cisza
Delikatnie wiatr porusza cienie
Dłoń dotyka ściany
Powiedz jak masz na imię
- Cisza…
Jak oddech powietrza,
A ty powietrze którym oddychasz
Porusza włosy delikatnie jak wiatr
Kiedy głuchnie lub płacze dusza,
Wtedy ona cisza…
Jest jak serce w opuszkach,
Które potrafi zranić krzykiem
Lub uśmiercić czas
I choć najtrudniej jest milczeć
Kochaj ciszę,
Bo ona jedyna, nigdy cię nie okłamie
Przytuli jak matka
I będzie trwać
A wtedy serce bez smutku i skargi
W umyśle podróży stanie się świtem
Promieniem słońca
Przed ptasim śpiewem
Kiedy dokoła jest jeszcze cisza…
- I Ty
( ta wypowiedziana na głos ) Cisza - Green Green : https://www.youtube.com/watch?v=rqaTtDPcPh0
Komentarze (35)
Cisza ma swą jakże wyrazistą, silną wymowę.
Bardzo ładnie, cisza daje spokój lecz też potrafi
doprowadzić do szału. Podoba mi się z jaką lekkością
napisany jest twój wiersz. Pozdrawiam.
Cisza wcale nie jest obojętna :)
Wiersz bardzo się podoba!
Pozdrawiam :)
Długo Cię nie było Autorze.
Taka kojąca cisza jest czymś pięknym.
Wchodzę do Twojego wiersza, płynę i oddycham ciszą.
Pięknie.
Miłego dnia.