Cłek obcy

Smutne, nawet nie wiem ja zareagować, co napisać
będzie głupio, uśmiecham sie do Ciebie zatem:)))

Wiążemy się z obcym człowiekiem, smutne tylko, że
obcym nam całe życie pozostaje. Bardzo do mnie trafiły
dziś Twoje słowa.

Kolejna zyciowa historia w Twoim wierszu...pozdrawiam

ech, te chłopy:( może cię to pocieszy, że nie on jeden
taki... pozdrawiam cieplutko:)

Nie ma nic gorszego niż nieudane życie. Zawsze
myślimy, że to ten jedyny, nasz wymarzony, wyśniony,
ukochany. I nagle los płata nam figla i zostaje tylko
łajdak, pijak i oferma. Ale głowa do góry będzie
dobrze. Bardzo realistyczny wiersz, smutny i dający do
myślenia.

Najgorzej trafić na takiego, co poza domem szlachetny
człowiek, a w domu tyran... Pięknie to gwarą ujęłaś.

Ciekawy wiersz, ale życie smutne z takim zmiennolicym
trutniem. Pozdrawiam.

Wiersz jak zwykle bardzo ciekawy.

To straszne, kiedy człowiek, którego tak kochaliśmy
okazuje się zupełnie innych człowiekiem. To
przykre...Pozdrawiam.

Ciekawe ,co jest jego bogiem:praca, pieniądze,
alkohol...?

Jest tyle ludzi na świecie i każdy ma swoją własną
niepowtarzalną historię. Piękny wiersz.

Wiersz pełen wyrzutów,jak widać uzasadnionych - może
dotrze do adresata i postanowi poprawę:)?

ach te chłopy... a jakie aktory... kiej kurtyna w górę
to on skory - a potem... jak w Twoim gorzkim
wierszu... pozdrawiam.

Twoje wiersze przyciągają moja uwagę

Gorzki wiersz. Bliskie mi jest , to co piszesz. I mnie
i wielu nam podobnym. Gdybym się nie bała połamać
języka, przeczytałabym mojemu mężowi .Pozdrawiam :)