Cmentarz szarych ludzi

O większości naszego społeczeństwa...

Rodzisz się, żyjesz i umierasz przeciętnie jak szary człowiek
Pewnie zastanawiałeś się nie raz czemu nie jesteś po drugiej stronie
Wdychasz ten sam dym, wprowadzasz ten sam alkohol w swój krwioobieg
Nie różnisz się niczym szczególnym, daję słowo, od miliona innych ludzi
To nie jest postęp (to podstęp)
To twoja bezradność się budzi
(Razem z twym potem)

Wydalasz światło
Wchłaniasz cień
Gdy wszystkie myśli gasną
Pozostajesz sam dla siebie

Wielkie, potężne i ogromne niebiosa walą mi się na głowę
Bóg nigdy nie napomknie, nigdy nie wspomni na górze o mnie
Mam związane ręce, mam złamane serce już teraz ledwo dyszące
Zrozum Bóg Cię nie potrzebuje, w niebie takich jak ty tysiące
To nie jest postęp (to podstęp)
To twoja bezradność się budzi
(Jak i miliona innych ludzi)

Wydalasz światło
Wchłaniasz cień
Gdy wszystkie myśli gasną
Pozostajesz sam dla siebie

Dlaczego nie miałbyś nic zmienić?
Dlaczego nie wniesiesz sprzeciwu?
Tak wielu tobie podobnych na ziemi, których nęka bezsilność

Cmentarz szarych ludzi wypełnia się po brzegi
A ty rodzisz sie, żyjesz i umierasz jakby nigdy nic...

autor

Sir Roman

Dodano: 2007-04-04 10:42:49

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie