co dalej
i znowu dzień poszarzał
rozgościł smutek się u mnie
zniknęło słońce już z rana
i co dalej będzie
rozmowa z marzeniami
dalej już nie ma sensu
twarz oblana łzami
i co dalej będzie
drzewa się odwróciły
wiat przestał też zachwycać
i co dalej będzie
gdyż radość dawno znikła
autor
eleonora12-80
Dodano: 2016-07-18 23:11:14
Ten wiersz przeczytano 1024 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
piękne dzięki serdeczności
Nie zadaję sobie tego pytania, co dale?
Czas pokarze
Pozdrawiam :)
Wyjdzie Slonce, wroci radosc, czego zycze.:)
Bywaja takie beznadziejne dni, ale mina, uwierz.:)
Podoba sie wiersz, dobrze oddany klimat.
Pozdrawiam serdecznie.:)
co dalej nigdy nie wiemy ...trzeba mieć nadzieję że
tylko lepiej - bardzo ładny życiowy wiersz:-)
pozdrawiam
powiało smutkiem, ale ładnie napisane, tak jak lubię.
Ależ powiało smutkiem...
Jest nadzieja że los uśmiechnie się ...
pozdrawiam:)
Co dalej?też nie mam pojęcia bo mam pięć córek i ani
jednego zięcia,ale jak się mówi..A..to trzeba
powiedzieć..B..będzie ok dobrych snów
a ja nie lubię smutnych wierszy, bo później tylko
Deprecha :( zaplusiłam, żeby rozweselić :)
/ chyba- świat- trzeci wers od dołu/
Ano jest nas więcej.... Wiersz szczery, takie lubię.
Serdeczności.
Nie szkodzi, pozostała nadzieja i bedzie znów dobrze.
Pozdrawiam.
Też sobie zadaję pytanie, co będzie dalej.
Czasem wydaje nam się że świat się odwraca... ale
przychodzi czas że rozumiemy że tak się tylko
wydawało.
Radość dawno znikła, ale jest nadzieja, że powróci
znów.