Co dziś mi wymyśliłeś?

Powitał mnie poranek, jak gościa się wita...
Słońce już wstać zdążyło i oczy przeciera.
Promykiem, kroplą rosy dzień nowy rozkwita
i tylko ta niepewność znowu mi doskwiera...

Co dziś mi wymyśliłeś Dniu jeszcze milczący?
A ja czym Cię uraczę? Trudno mi zgadywać
lecz proszę, Ty do zmierzchu bądź ślicznie kwitnący
bym nie chciał Cię, jak chwastu, z pamięci wyrywać.

Co było wczoraj, kładę na półkę pamiątek
patrząc w to puste miejsce, gdzie Ciebie położę
i nie wiem... Czy, gdy spoczniesz, będziesz mi jak wrzątek?
Czy łagodnie orzeźwisz, jak spokojne morze?

Dopóki trwasz, wątpliwość nie skruszy się we mnie
bo strzeżesz tajemnicy człowieczej przyszłości
a gdy już ją ujawnisz, równie potajemnie
kolejny dzień mnie wita... Czym on mnie ugości?

autor

GłośnySzept

Napisany: 2007-12-24 Dodano: 2008-01-03 00:32:26

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie