Przemijanie

Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście...

To w słotny dzień tak tęskno za słoneczną chwilą
aż chciałoby się zdmuchnąć ociężałe chmury
i wtedy swoją prawdę drzwi życia uchylą
że dopiero żal drzewa, gdy zmieni się w wióry...

Nie widzisz, czym los Ciebie obdarował hojnie
żyjesz, wciąż pragnąc więcej – ot ludzka chęć szczera
w zapomnieniu mając, że w życiu jak na wojnie
bieg wydarzeń w sekundzie wszystko ci odbiera.

Szczęśliwy, kto nie dostał na własność dóbr krocie
i nad to mieć nie pragnie – on posiadł majątek
którego wartość większa, niż fortuna w złocie
- tak wielkość dobrodziejstwa swój bierze początek.

Doceniaj, co masz darmo – morał oczywisty
tracąc, ciesz się, że miałeś – żal tylko czas trwoni.
Wszak los przybiera formę, jak wiatr porywisty
- raz naniesie, a potem bez trudu przegoni...

autor

GłośnySzept

Napisany: 2008-02-07 Dodano: 2008-02-13 00:11:13

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie