Co się zmieniło.

Może to nie jest zwykly wiersz.Może to w ogóle nie jest wiersz.Ale jest cząstką mojej duszy.Więc zostanie tutaj.Jako wiersz.

Kiedyś tęsknota była naturalnym uczuciem,
Pełnia smutku i miłości jednocześnie.
Miłości tak słodkiej i bezkresnej jak morze miodu,
Jak niebo do którego odlatywałam każdego dnia.

Czym dzisiaj dla mnie jest tesknota?
Otóż zniknęły już uczucia które kiedyś mną władały.
Bóg bezczelnie i jakże bezpodstawnie je zabrał.
Oczywiście w zamian nic nie oddając
Tylko cisza potworna i okrutna.Jak ten świat.
Jęczący i sprawiający nam ból każdego dnia.

Owszem,tęsknię ,także w tej chwili.
Ale tęsknię inaczej.Gotowa na rozstanie.
Choć takiej gotowości nigdy mieć nie można.
Więc jak tęsknię?Bóg tyle zabrał.
Dopóki jest we mnie jeszcze odrobina wiary
choć kropla,mikrometr sześcienny..do tego czasu
Będę tęsknić.

Skoro Bóg odbierając tak wiele nie zniszczył tej kropli,
Bo nie jest to już jak kiedyś morze,tylko kropla,
Więc zostawiając ją w takowym momencie...
Zgodził się na to,aby ta wiara została na zawsze,
w takiej lub innej postaci.
Nieważne.
Więc skoro została wiara..zostaje też tęsknota.
Czy jest ona taka jak kiedyś?

Nie.

Teraz bardziej czuję zagrożenie jakie czeka nas ze strony śmierci.

autor

szaallona

Napisany: 2007-04-08 Dodano: 2007-04-09 21:23:58

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie