Co w strawie piszczy? - czyli...

Próba bełkotu schizofrenicznego i słowotoku wywołanego nie wiem czym, a także proba rozladowania długotrwalej fustracji

Pełen tytuł: "Co w strawie piszczy?.. - czyli...
(- bełkot nie wiem po czym, ale - nie po lekach)"



Boże! - Za co?!

pod siedzeniem?..


(- przewidzenie.)

Mogą wszyscy mi naskoczyć:
- pod siedzeniem... – całkiem sucho.

- Niech mne stracą!
- oni
bardzo dobrze wiedzą...
będę straszył!

(mocne na nich mam papiery...
- pod pieluchą)

......

Dość aresztu... - i szpitala.
- Dość mam spania.

- choć pochłaniam
już od rana
wszystkie dania.

[(- A przeważnie
śledzie z beczki)

rapacholin?..

(nic nie boli!).

- po posiłku...
- pół apteczki
dla psycholi]

Mam to gdzieś - głęboko... w "p"yłku

- Dość mam "kaczki"
w kaczej skorze
tęgiej słaczki...
wykidajła, Wykałaczki,
dość - tancerek
- tych na róże
- wykonawcow, wychowawcy.
- bólu głowy
i bredzenia!
- tej połowy...

której nie mam....

Dość mam Tuska
- choć przystojny
i ma takie
...złote usta.

-że aż chlustam(!)

Dość mam ręki
(- lewa - prawa)
które obce,
niczym włosy,
niczym mózg mój,
i paznokcie.

Dość "twierdzenia!”
(- z przytwierdzenia!)
w te krzesełka,
w foteliki...

– dość!...
- rozkoszni i rozkoszne...
ktorych nie mam...
dość głęboko.

- łby wam wszystkim
poodkręam!

Tak! - ja jestem!..
- orzeł!

- spoko!
........

-Po-pis-klaki!
- z kur! wy syny...
- wziąłbym wszystkie was
za fraki!
Hannibale! - aktorzyny!
- humaniści!
Mordochlaki!

przechodzone pisarzyny.

( zawsze czyści i wyprani...)

Chce się napić! -bo ja umiem,
bo ja mogę

(Jest do bani...)


(- wysłałbym - do ameryki
niech mocują!- swoje haki,
(sidla - wnyki)
- lecz nie u nas!
- skurczybyki, mokre głowy
niech wieszają
- kapelusze - mokasyny...
- tłuste krowy!) - namaszczone
w czyny - szczytne...
- klonowane
z urodzenia - na "wybitne"

(dałem sobie w stopę - równo)


(- słowem – "wdepłem...")
w psychiatryczne jakieś "merde"...
- się wykruszy
jak zakrzepnie
bo się samo nie oderwie
moje szczere, niezbyt
mądre - ale
- szczodre...
........

Zawsze – winny... - choć bez winy
Zawsze będę
kochał – modre...

a czerwonych... - polityków
- polityków - przeznaczymy
na wędliny

....

Choćbyś
tajne znał zaklęcia
- obce wszystko:
przeszłość - przyszłość...

przyjaciele... - i marzenia.
(ktoś przekreślił od niechcenia)

rzeczywistość - to tabletki są
na wzdęcia.

.........

Dość mam pracy
i kołaczy

i kariery... - co na tacy

- też zesłanej
mi na amen
- i na cacy

której nie mam.

Niskiej płacy!
swego brzucha...
(Swojej glacy!..)

Schizofrenia... - smuga cienia

- chcę - czy ne chcę?..
jednak - robię za jelenia.
dawno dali... - choć pod skórę
- dość głęboką...
ale...- wreszcie - święty spokój.
Leki mam refundowane
więc - to fundusz ma przes"ł"ane.

- dla mnie – spoko!

I możecie mi naskczyć:

(w waszym biurze
- jśli zechcę... - to ja mogę...
– pić atrament!)

- A wam – wszystkim(!)
(zezowate i złamane)
- kit wam w oko!..
-
......

Bez zachęty, bez popity
znowu przyszło:
- chciałbym wódki!

Nie chcę zadnej polityki

(spirytusik... - na receptę!)

Lecz – do tego...
to ja jestem
- na to wyszło...
- liliputek...
ciut za krótki.

Co ja mogę?..

- Po zastrzykach?!
nienapity...?!

ja nie jestem żaden wezyr!

lecz... - półksiężyc wam na drogę
oraz inne satelity...

Wszystkie szczęki wam opadną

-Tak wypadło:
tak! - to działa !
(latający materacyk...)
a w nim – fuzja: nóż i pała.

- I zapłacą wszyscy – słono
i zapłaczą...
- Będzie! - PRO PUBLICO BONO!
- bo – napiszę!

(- wtedy właśnie!..)

– za me krzywdy...
- śród więzienia
piorun trzaśnie!

- w wasze śledzie!

Bo ja mogę!
Bo mam rację!

– nabijam się... - w konspirację...
w piątej klepce
– dobra skrytka...

w psychiatrycznej etykietce.

Ja to wszystko wam wyciągnę!...
Będą skutki!..

(Jak ja bardzo chcę się napić...
- zrównoważyć popyt - podaż..

- zbyt malutki...)

*******************

Niech to wszystko – szlag już trafi!..

- Wszyscy
z jednej są parafii.

Trzeba wymieść
towarzystwo
z wiejskiej ławy...

( z tej Warszawy,

która syta...
- i rechocze

z niemożności Twoich pytań )



Podpisano: ten ostatni!
- schizofrenik
z kiepskich szkoły...
- z oślej ławki

I na koniec:
Kiedy – wreszcie
– kiedy wreszcie to się skończy?

Ile razy – muszę we śnie
mur przeskoczyć?

- By nareszcie
- w tym areszcie
odpoczęły
- moje oczy.

W twoim życiu
(mym więzieniu)
ciągle jeszcze – tęgie mury...

- przysłaniają niebo, chmury
gołą cegłą

- sen... - utkany
w mym marzeniu:
mą błękitną niepodległość.


Napisane okolo 2011 r.,ale przed katastrofą Tupolewa - z duzymi zmianami z 26.09.2017 r. i 14.11. 17.



Proszę o szczere opinie - nawet krotkie i bez uzasadnienia

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2008-08-14 Dodano: 2018-09-17 08:15:16

Ten wiersz przeczytano 1513 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie