Co z tym szczęściem?
Pod rękę z księżycem
drogą z diamentami
wędruje Twe szczęście
błądząc gdzieś myślami.
Jest takie nieśmiałe,
ciche i płochliwe
ciągle pyta siebie.
- Czy jest sprawiedliwe?
A gdyby tak kiedyś
tupnęło nóżkami,
wzięło w dłoń kosz wielki,
sypnęlo darami?
Czy na pewno wtedy,
zachwycisz się losem,
wykorzystasz szansę,
zamiast kręcić nosem?
autor
Maryla
Dodano: 2005-12-20 04:48:53
Ten wiersz przeczytano 683 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.