Co zostało?
z moich marzeń - gorzki smak
i pusta studnia
nie ugasisz ust pragnienia
to zwykła ułuda
w krainie zazdrości tkałam słów
kryształy
wyszedł zwykły fałsz struny
- tyle mi zostało
ech - siostro życia by móc cie zrozumieć
trzeba bardzo cierpieć
a ja już nie umiem
jak mam zdzierać skórę własnymi rękami
lub gasić latarnię w mroku
pod nogami
i co mi zostało - z moich marzeń moich
chęci
drżące ciało - pusty umysł
białe skrzydła śmierci
Komentarze (12)
Cokolwiek nam zostało i tak mało...
Piękny wiersz nie tylko z sercem,ale i z duszą. Mamy
chyba te same "problemy" ale widzisz : nie wolno się
poddać! Gdyby wszystko było po naszej myśli , nie było
by takiego pięknego Twojego wiersza. Z serca
pozdrawiam :)))
Witaj slonko! mhmmmmmm co u Ciebie tak smuteczkami
powiało ...myślę że te wiatry są takie jakieś
chwilowe...Pozdrawiam serdecznie i dziękuje:)
wiersz głęboki i poruszający....pozdrawiam
Intrygujacy wiersz, poruszajacy.
smutek dookoła ,ale jaka piękna dusza-wartość nas
samych jest rzeczą najważniejszą
poczułam smutek i w moim sercu....wiersz
porusza...jest zawsze nadzieja...jest zawsze
światełko...nigdy sie nie można poddawać....pozdrawiam
gorąco
nie ulegaj walcz to przejsciowy stan...beda kolejne
marzenia....zazdrosc rozpuśc w kryształkach soli
,,cierpienie dodaj i zamieszaj a potem wylej wieczorem
aby kiedy o poaranku sie obudzisz nie pozostało
zadnego sladu...po mikstrurze.....pozdrawiam...
Smutne, gdy rzeczywistość staje się bezsilnością.
Słowa pełne emocji, żalu,a życie tak nas kocha.
"białe skrzydła śmierci" ładny wers...póki co polecam
białe skrzydla gołębi...pozdrawiam
Nie poddawaj się tak łatwo "daruniu"... +