codzienność bez Ciebie

Andrzejowi

wstac rano choć nie ma dla kogo
poranną kawę wypić z żałobą

z odwagą spojrzeć w lustra odbicie
choć takie smutne bez Ciebie życie

ubrać uczesać i umalować
i z miną twardą próg domu pokonać

i pójść do ludzi i do tego świata
gdzie tylko ból sie w głowę wplata

i uśmiech głupi na twarz przykleić
żeby sie inni nie dowiedzieli

że w sercu ból jest i tęsknota
i że ja ciągle tylko Ciebie kocham

i każdy dzień i noc tak pokonać
by w końcu skonać.....

nie w Twoich ramionach....

autor

Claudii

Napisany: 2006-07-17 Dodano: 2006-07-17 16:03:02

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie