W coś Ty się ubrała?!

wiersz troszkę długi, ale nie zrażajcie się, proszę:)

Cudne rysy, wachlarz z rzęs
I oczy w których się tonie
Smukła figura z alabastrowym czołem
I ramieniem z kości słoniowej

Złote loki przyciągają spojrzenia
Nieśmiały uśmiech mężczyzn zachwyca
Jej oczy w kolorze kamienia
Cudowne także ma lica

Porusza się z motyla lekkością
I łabędzią gracją
Roztacza blask anielską jasnością
Każdy kto zna – ten kocha ją

Wzbudza sympatię przy pierwszym oddechu
Wszystkie ptaki śpiewają dla niej
Pogoda się zmienia przy jej nastroju
Natura należy do niej

Więc cóż ludzi odtrąca od tego ideału
Z boskim ciałem i charakterem?
A może próżność przeszkadza w ujrzeniu
Że każdy przy niej jest zerem?

„W coś Ty się ubrała?”
Gardzą nią przechodnie
Kobiety patrzą złośliwie
Mężczyźni jednak bezradnie

„Co mam poradzić na swą biedotę?”
Myśli tedy dziewczyna
„Niech spojrzą na mnie ludzkim okiem,
Nie moja przecież to wina”

Więc ludzie, ludzie słuchajcie!
Przestańcie patrzeć portfelem
Najpierw dziewczynę taką poznajcie
Ujrzyjcie, iż jest aniołem

autor

Bunia:*

Napisany: 2006-08-09 Dodano: 2006-11-15 18:14:45

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie