Coś we mnie pękło

Teraz już wiem, dlaczego jesteś inspiracją i wzorem
dla sikiratki. Brawo.

Ja po prostu napiszę DZIĘKUJĘ.

Nie wiem czemu takiej używam interpunkcji, widocznie
tak mam zakodowane gdzieś w podświadomości myśląc że
brzmi poprawnie.A wiem że same duże litery nie
raziłyby aż tak bardzo lub wcale.lecz, co tam ja -
twoje dziełko jest smakowite.Pyszne jak wygrana z
Czechami czy choćby remis.Sam sukces w pełni
uzasadniający tony pochwalne(pisane z dużej tylko
litery)Pa

posklejaj bo warto, potega miłości przetrwa wiele burz
jesli jest prawdziwa

Kiedy szczęście wybiera innego konia, to nawet
najlepsze siodło nie cieszy...
Życzę przebudzenia z drzemki Twojemu szczęściu :)
Pozdrawiam wieczorową porą.

Bardzo poetycko o niespełnionej miłości.Podoba mi
się!+++

Czasem i ja mam takie wrażenie.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)

Dobrze sie czyta,ładne rymy...pozdrawiam

Piękny, temat z życia wzięty. Cieplutko pozdrawiam

Jakie to prawdziwe,samo życie... Pięknie!

Ja może odniosę się tylko do klimatu, bo wiersz jest
perełką, osobiście miast melancholii wyczuwam duże
pokłady siły i moc charakteru. :)

Kiedy coś w nas pęka
to powstaje wnęka
szczęściem wypełnijmy...+
Pozdrawiam.

Sklejam skorupy,ale tylko raz i te, "szczególnie
wartościowe",potem staram się być rozważniejsza ...
a pod dywanem " sprzątam " regularnie.
Szczęście czasem przysypia - najważniejsze,że jest!
Lubię Twoje wiersze:))

Też skorup nie sklejam.Nie da rady i tak sie niedlugo
znów rozleci.Pozdrawiam słonecżnie.

Nie znam się, nie potrafię sklejać - wyrzucam
skorupy:))) Bello Jagódko bardzo dobry wiersz.
Szczęście obudzi się, bo przecież tylko drzemie...
Super!
Pozdrawiam.