Cosi

prawdziwa refleksja nad przemijaniem, jak prawdziwa
jest śmierć - każdego z nas czeka ;)

Amen... :))))

Głęboka wiara i miłość z Twego wiersz płynie.
Pozdrawiam serdecznie Skoruso.

Pięknie napisałaś o momencie odchodzenia.
Nikt z nas nie zna daty, ale wierzy, że jeszcze ma coś
do spełnienia i Pan Bóg pozwoli jeszcze cieszyć się
życiem.
Strzeżonego Pan Bóg strzeże:)
Więc pomóżmy Mu, dbajmy o siebie w każdej godzinie:)
Miłej niedzieli, chociaż u mnie pogoda barowa:):):)

Piękne i sercem pisane, jak zwykle.
Ale może z tym , co za gardło Cię dowi, to może
skoczyć do lekarza?:))Miłego dnia

Oj skoruso,
ujmujesz tą swoją skromnością.
Tylko broń Boże nie smuć się.
Pozdrawiam serdecznie:)

Może "Smutna" ma rację.

Pieknie, wiersz z serca plynacy:) Ale wlasnie, jeszcze
nie pora.
Pozdrawiam:)

Pewnie, że nie pora Skoruso, ale wiersz udany nie
powiem:-) Pozdrawiam serdecznie

Ech, skoruso, jeszcze nie pora...
Zdrówka życzę :)

Poruszający wiersz...ja chcę przeczytać ich jeszcze
dużo, więc niech dobry Bóg zostawi Cię tu na długo:)

skoruso Kochana, piszesz z takim uczuciem i
przejęciem, że aż serce się ściska... pozdrawiam
kochana, bądź zdrowa :-) czytam, że idziesz kosić
jutro na łąki, i super i tego się trzymaj :-)

życie tak szybko ucieka ...trudno się z tym pogodzić
jeszcze wczoraj...ech szkoda mówić ;-)
pozdrawiam serdecznie ;-))))))

Niepokojący wiersz, czy aby nie pora na doktora?
Opatrzność dała nam rozsądek też...
Z serca zdrówka życzę :)

Polaku Patrioto dzięki za Twoje wysiłki i te dla
przyrody i te dla mnie w komentarzach.Ja biorę kosę
mojego taty i rano po rosie koszę...pomiędzy płoty mi
jeszcze zostało...Pozdrawiam.