Credo

Zwyciężyliście, o potężni bogowie,
złamaliście moją pychę
rzucając na kolana...
Teraz jako pokonany przeciwnik
pokornie pochylam się
wznosząc oczy ku niebu
i zawstydzoną duszę przytulam...

To właśnie teraz, stojąc na szczycie
gdy wiatr unosi mnie
w Odwieczną Krainę Bogów
składam pokłon Tobie,
Wielki Allahu,
Odynie Wszechojcze,
Boże -Niepojęty- bo najbardziej ludzki
Jahwe Łaskawy,
Gromowładny Zeusie,
Swarożycu i Świętowicie...

Niech modlitwą moją będzie szelest liści pod stopami,
a zmęczenie i trud wędrówki niech starczy Wam za ofiarę

Zwyciężyliście, o potężni bogowie,
co ziemię uczyniliście swoją kryjówką
chroniąc się przed zachłannością ludzkiego wzroku...
I nie wiedzieć czemu, wciąż umykacie teologom i kapłanom...
Dziś, w kamienie i drzewa zaklęci,
zadziwiacie już tylko głupców...

Dla wszystkich wątpiących, poszukujących prawdy... "...góry uczą pokory..."

autor

nieobecna...

Napisany: 2006-06-30 Dodano: 2006-06-05 16:19:19

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie