Cudownie jest żyć...
Cudownie jest żyć , gdy jest się niebem
Cudownie jest mieć przy sobie swoja
gwiazdę
I modlić się, żeby nie zaświeciła na innym
niebie
Wiem ze będziesz miała cudowne życie
Ale czy będziesz święciła u mnie?
To ze się nie spotykamy…..
W ciszy naszej jest ukryty skarb
Te wszystkie obrazki z przeszłości
świecą
A teraźniejszość nas oddala
Z którym z nas zaśniesz?
Kłótnia jest jak sznur na którym wisimy
Ponownie tego nie zorbie…
Jeżeli będziesz w stanie żyć w
samotności
Jeżeli jest jakieś wyjście, znajdźmy je
Rozluźnij się i korzystaj ze życia
Zakazana droga nie jest zawsze złą
Odrzuć strach
Dotknij lemoniadowego słońca !
Będzie dobrze !
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.