Z cyklu: historie prawie miłosne

super fraszka wyszła, Ewo:)

Nie sposób nie podpisać się pod komentarzem Jacka Z
:-) Ale tu błyskotliwie :-)

Takie...ciekawe! Jest w tym życie.

Jacek Z Twój komentarz cudny :-)))

troilus, widzę tu jednak pewną trudność. Bo jaki
instrument zagra wiolonczelistce do wtóru?
;-))

To nie jest sprawiedliwe w czasach równości płci.
Konieczna jest wersja z przepiękną wiolonczelistką,
może być na plaży i przed jej oczami przebiegać
powinno stado adonisów, podobnie ubranych

Pan wiolonczelista z naturądobrze zgrany, gdy panny
zobaczył zagrały mu organy. Cudny ;-)

Przepraszam Ewo, że piszę to tutaj, ale tak będzie
najszybciej do Ciebie dotrzeć z wiadomością.

Odnośnie rolniczych komentarzy Tymona, które się Tobie
podobały, to jak wiesz, Tymon opuścił wieś, zmienił
tożsamość, a co za tym idzie też i sposób wypowiedzi.
Więcej wyjaśnię jeśli chcesz, kiedy napiszesz do mnie
maila. Pozdrawiam. Krzysiek.

to dopiero był obrazek
że aż babcie na kocyku pan muzyk obraził
aż krzyknęły z przerażenia czy z uciechy -
co tu się dzieje - cały świat się śmieje
i za jakie grzechy karze nas dziś niebo
wtedy nie było jak była potrzeba ...

O tak. Póki grać mogą, niech dźwięcznie mu st(r)oją:))


Wesołego dzionka Ewo!

Tak, sprawny instrument to podstawa dla "muzyka". :)
Pozdrawiam Ewuś paa

wielka niedżwiedzico, masz słuszność, tak brzmiałoby
lepiej. ale zastosowałam tu mój ulubiony myk,
polegający na zastosowaniu podobnie zaczynających się
słów. W absurdankach to dozwolone ;-)

I cóż to musiała być za cudowna muzyka- już sobie
wyobrażam. Świetny wiersz☺

Super fraszka wyszła, Ewo:))
Zastanawiam się jedynie czy nie lepiej będzie:
Raz w grajdołku nad morzem
grał wiolonczelista.

Jak myślisz?

To był dopiero muzyk:)podoba mnie się,
kapitalnie:)miłego