Z cyklu: Jak Kuba Bogu...

Swoją moc pokazać chciała,
Płeć piękna i co jej przyszło?!
Myśląc, że jak mu nie dała...
Chłop będzie glistą obślizgłą...

Tymczasem on wypucował,
Pantofle swoje, paznokcie...
Wyszedł na miasto, brylował,
A ona? – Przed bramą moknie!

Nie wiem, czy tak tęskniła?
Obawiała się czy (po)wróci?
Dla niego noc była miła...
A dla niej- wieczór zepsuty!

Kobitki, żony, matrony...
I wy tam wszelakie kokotki...
Gdy chłop jest zadowolony
Wy także,- więc na bok plotki(!)

O tym, że go owiniecie...
Jak chcecie- na swój paluszek?.
Chłop z „jajem” to nie jest dziecię-
Każda(y) chce doznać wzruszeń...

Choć Wasza moc jest piekielna...
Nawet żelazo rozgrzeje..?
Niech każda z Was zapamięta
Bez chłopa „kuźnia” rdzewieje!

Cóż z tego, że wasze ogniska...
Płoną jak lawa w wulkanie...
Bez chłopa to i artystka
Nic zrobić nie jest w stanie!

Obwieszczam, więc z całą powagą,
Me skromne prawdy życiowe;
Że nie wystarczy być nagą...,
Trza drugą mieć jeszcze-połowę!!

autor

rubin

Dodano: 2007-09-20 17:29:01

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie