cywilizacyjny nałóg

dziś dla odmiany(chociaż to mój stary z poprawkami wiersz) coś bardzo przyziemnego jednakże coraz bardziej staje się utrapieniem w wielu domach-czego wam oczywiście nie życzę

wracam do domu
płaszcz zdejmuję buty
na swoje miejsce odkładam,
siadam na krześle
wzdycham głęboko
cierpliwie czekam,
aż mnie dopadnie!

nie dopada!

zaczynam,,szaleć''
chwytam i z rąk nie wypuszczam,
wreszcie dopada!
jestem spokojny ciałem nie
myślą choć ze mną mój pilot
gdyż nie wiem,
szczęściem nieszczęściem
miłością czy chorobą ta moja

pilotomania

autor

zwyczajny

Dodano: 2007-02-01 06:03:03

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie