Czarna bajka cz. III

Ciąg dalszy bajeczki... Dobranoc!

15.11.2006
Chce mi się krzyczeć, ale nie mam siły,
Wszystkie wspomnienia by wtedy wróciły,
Proszę, ludzie, niech mi ktoś wytłumaczy,
Jak żyć normalnie i bez rozpaczy?
Teraz pewnie się zacznie- "wszyscy mają problemy!"
Ale nie wszyscy żałują, że żyjemy!
Jeśli cofnę się w przeszłości mojej daleko,
Popłynąć będę musiała łez wylanych rzeką,
Na tratwie z cukru, do domku z piachu,
Tam właśnie znajdę początek mego strachu,
Zaczęło się pewnego lata, było takie deszczowe,
Czarna myśl przylepiła mi się na głowę,
a potem przenikła mnie i ogarnęła,
W swe objęcia jak przyjaciółka mnie wzięła,
opiekowała się mną i prowadziła,
Nie zauważyłam nawet, kiedy sie rozgościła,
Kiedy człowiek jest sam, łapie go tęsknota,
ale nie chce z niej wyjść, choćby dostał górę złota,
Ja tak wpadłam w nieuleczalne pogrążenie,
Straciłam właśnie ostatnie marzenie...
16.11.2006
Z każdym dniem, z każdą chwilą rozsypuję sie po trochu,
Niedługo ze mnie zostanie garstka prochu...
Wtedy ktoś ją podepta, albo wrzuci do śmietnika,
Nie zauważy nawet obok z supłem rzemyka!
I ciekawe co wtedy, jak inni się zachowają
"Samobójcy przez diabła mają duszę zabieraną",
To po co muszą w przeklętym świecie tkwić,
Jak tak źle, tak źle im tu żyć?
Ja nie jestem aniołem, nie odfrunę do Nieba
I nie jestem pewna czy tego właśnie mi potrzeba,
Nie wiem czy miłość, o której jeszcze nie mówiłam,
Płonie we mnie, czy już się wypaliła...

Cdn.

autor

Zalovana Martuś

Dodano: 2007-03-26 22:16:50

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie