Czarna rzeczywistość
Czarna kula słońca
Zachodzi za horyzont
Nastaje wieczna ciemność
W uszach tylko
Gra grobowa cisza
Głuchą noc przeszywa
Rozpaczliwe krakanie kruków
Czarna róża zakwita
Srebrzysty księżyc lśni
Niebo nas opłakuje
A wiatr nuci
Stara żałobną pieśń
To nasza rzeczywistość
Dla Ciebie... abyś zobaczył w naszym życiu piękno i jego barwy...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.