Czas

dla nas - +50

Bezszelestnie, małymi kroczkami, obok nas,
Tak pozornie niewidzialnie, tak podstępnie,
Z mocą większą, niż żywioły wszelkie biegnie czas,
Nie pamięta o tym nikt, póki jest pięknie...
W świadomości młodych istnień przeobraża
Co najwyżej pory roku i zdarzenia,
Staje w miejscu, w nieruchomych kalendarzach,
Nawet dłuży się w magicznych swych złudzeniach.
Stwarza jakąś nieskończoność w swoim trwaniu.
Potrafimy go marnować, trwonić, zbywać,
Lekceważyć lub poganiać w złym mniemaniu,
Że posłucha nas, że można go wykiwać.
A on biegnie nieugięty, wyważony
W swym kosmicznym rytmie sekund, godzin, dni.
Dla każdego sprawiedliwie wymierzony
I nieczuły na rozkazy, prośby, łzy...
Aż nadchodzi jakiś moment przełomowy,
Że odsłania się i nagle demaskuje,
Jakimś pierwszym siwym włosem szpeci głowy
Albo zmarszczką gładką twarz zarysowuje.
I dopada nas nostalgia dołująca,
Że już nigdy nie zatrzyma się, nie wróci
Dzień wczorajszy, który wraz z zachodem słońca
Jest przeszłością i ten fakt nas zacznie smucić,
Bo zaczniemy czuć na sobie jego brzemię,
Jego władzę nad marnością naszych losów.
Jego wpływ na całą ludzkość, całą ziemię,
I świadomość, że ogarnąć go nie sposób.
Nam, w swych małych, pojedynczych zaistnieniach
Może jeszcze dać nadzieję, trochę zwodzić,
Że go dla nas jeszcze wiele, że marzenia
Dawne zdążą się wypełnić, nowe zrodzić,
Że przed nami jeszcze długie, długie lata,
Wielka przestrzeń na to wszystko, co jest w planach,
Byśmy się odnaleźć mogli w nowych datach,
By cielesność nasza była nieskalana.
I uwierzmy w to bez względu na toń luster,
Bez patrzenia na zegarki, kalendarze.
Wypełniajmy swoją wiarą życia pustkę
i uśmiechem rozświetlajmy nasze twarze.

autor

iwo nabukow

Napisany: 2008-09-08 Dodano: 2008-11-16 00:22:45

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie