Czas

Wchodzimy w świat z marzeniami,
są piękne, realne, wspaniałe,
a potem coś się staje z nami,
życie już nie jest takie zrozumiałe.

Staje się trudne, czas rozpędu nabiera,
praca i dom i rodzina,
najpierw rok, potem całe lata zabiera,
czas leci, za godziną godzina.

W końcu przystajesz, spoglądasz za siebie,
z letargu się przebudzasz,
myślisz gdzie byłaś?-Nie w niebie!
Coś w sobie odkrywasz, rozbudzasz.

Chcesz czas stracony nadrobić,
upływu lat nie odwrócisz,
lecz możesz jeszcze coś zrobić,
wszystkiego nie porzucisz.

Więc wybierz to co najlepsze,
co złe zostaw w niebycie,
czas wciąż do przodu prze,
pora na Nowe Życie.

autor

zzielonegowzgórza

Napisany: 2008-05-18 Dodano: 2010-03-15 16:34:19

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie